«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας
Είμαι επισκέπτης
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε
Ότι δεν έχω καν όνομα
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω
Ξεχάστε με στη θάλασσα
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».
(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)
Μ' αυτό το τραγούδι, που ακουγότανε στην "Αναπαράσταση", με έμαθε ο Αγγελόπουλος, στη διάρκεια μιας ταινίας, να ακούω δημοτικά τραγούδια. Κάτι που δεν είχε καταφέρει το σχολείο σε δώδεκα χρόνια.
Κι έφυγε χτες...
Στη μέση ενός νέου δώρου που σίγουρα ετοίμαζε για μας...
Δεν μας τον πήραν οι "δικές του" αιτίες
Μα οι δικές μας
Τον σκοτώσαμε
Για να μη μαρτυρήσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου